Diagnostyka POChP, czyli jak rozpoznać chorobę przed nasileniem się objawów?

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc to jedna z najpoważniejszych i najczęściej diagnozowanych chorób układu oddechowego. Choruje około 380 milionów ludzi, z czego tylko w Polsce jest to około 2 milionów osób. Pomimo swobodnej dostępności specjalistycznych badań, wielu chorych zgłasza się do lekarza na późnym etapie zaawansowania choroby, latami lekceważąc nasilające się objawy lub po prostu bojąc się poddać diagnostyce POChP. Tymczasem wczesne wykrycie choroby daje realne szanse na zachowanie relatywnie dobrego komfortu życia, uniknięcie inwalidztwa i przedwczesnej śmierci, o czym więcej przeczytasz w naszym artykule.

Podejrzenie POChP: kiedy trzeba zgłosić się do lekarza?

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc może przez długi czas (nawet latami) rozwijać się zupełnie bezobjawowo lub dając tylko skąpe objawy, które nietrudno jest pomylić z tymi towarzyszącymi innym schorzeniom układu oddechowego czy układu krążenia.

Do najczęstszych objawów POChP zaliczymy:

• Przewlekły kaszel, który w odróżnieniu od kaszlu astmatycznego nie ma charakteru napadowego, może się natomiast nasilać pod wpływem czynników drażniących, jak dym tytoniowy czy kurz;
• Duszność;
• Odkrztuszanie plwociny, czyli gęstej wydzieliny z płuc;
• Obniżoną tolerancję wysiłku.

Występowanie tych objawów jest wystarczającym powodem, aby poddać się diagnostyce POChP. W sposób szczególny dotyczy to osób powyżej 40. roku życia, które znajdują się w grupie ryzyka POChP:

• Osoby używające wyroby tytoniowe, w tym narażone na bierne palenie;
• Byli użytkownicy wyrobów tytoniowych;
• Osoby mieszkające w regionie charakteryzującym się niską jakością powietrza (istnieje jednoznaczny związek między smogiem a ryzykiem zachorowania na POChP);
• Osoby długotrwale narażone na szkodliwe czynniki w swoim środowisku pracy(dym, pyły, aerozole chemiczne), w tym górnicy, hutnicy, metalurdzy, sprzątaczki, fryzjerzy, kosmetyczki, mechanicy samochodowi, pracownicy budowlani, operatorzy maszyn czy rolnicy.

Jeśli jesteś w jednej z tych grup ryzyka i obserwujesz u siebie omówione wcześniej objawy, to nie odkładaj diagnostyki POChP na później. Nie ma się czego bać – choć badania są czasochłonne, to tylko w ten sposób można wykryć chorobę na wczesnym etapie, kiedy jest jeszcze szansa na zmniejszenie nasilenia jej objawów.

To jest ważne:

POChP prowadzi do nieodwracalnych zmian w miąższu płuc i w naczyniach płucnych, nie można jest zatem wyleczyć. Choroba poddaje się natomiast zarówno leczeniu, jak i profilaktyce. 

Na czym polega diagnostyka POChP? Przegląd najważniejszych badań

Osoby, które obserwują u siebie niepokojące objawy charakterystyczne dla POChP, powinny na początek udać się do swojej przychodni i porozmawiać z lekarzem pierwszego kontaktu. Jeśli lekarz POZ potwierdzi te obawy, to skieruje pacjenta na właściwą diagnostykę POChP do poradni pulmonologicznej.

Najważniejszym badaniem diagnostycznym jest spirometria. To nieinwazyjne, bezbolesne badanie, które budzi niesłuszne obawy. Spirometria polega na wykonywaniu serii kontrolowanych wdechów i wydechów przez ustnik urządzenia pomiarowego (spirometru). Celem badania jest dokonanie oceny dwóch istotnych parametrów, czyli natężonej pojemności życiowej płuc (FVC) oraz objętości powietrza wydmuchanego w pierwszej sekundzie nasilonego wydechu (FEV1).

Diagnostyka POChP nie ogranicza się jednak wyłącznie do spirometrii. Ostateczne potwierdzenie lub wykluczenie choroby wymaga poddania pacjenta szeregowi innych procedur medycznych, takich jak:

• Pletyzmografia (badanie służące ocenie czynności płuc, ich całkowitej pojemności, objętości zalegającej oraz czynnościowej pojemności zalegającej);
• RTG klatki piersiowej(badanie obrazowe pozwalające wykryć zmiany strukturalne w klatce piersiowej i płucach, w tym rozdęcie miąższu płucnego i obecność pęcherzy rozedmowych oraz pośrednie cechy nadciśnienia płucnego);
• Echo serca i EKG(te badania służą m.in. skontrolowaniu wymiarów serca, mogą również wykazać oznaki nadciśnienia płucnego, co służy różnicowaniu POChP od niewydolności serca);
• Gazometria z pulsoksymetrią (badania te służą ocenie zaburzeń oddychania oraz monitorowaniu tlenoterapii);
• Ergospirometria, czyli próba wysiłkowa połączona z pomiarem gazów w powietrzu wydychany oraz testem 6-minutowego chodu(służą ocenie zdolności funkcjonalnych pacjentów z chorobami układu oddechowego, wyniki tych badań są również punktem wyjścia do ułożenia planu leczenia i rehabilitacji osób z POChP).

Tak zaawansowana diagnostyka POChP ma na celu różnicowanie Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc od szeregu innych schorzeń, które mogą dawać zbliżone objawy.

Dodajmy również, że w przypadku potwierdzenia POChP, choremu zostanie zaproponowane właściwe leczenie, którego nadrzędnym celem jest kontrolowanie i złagodzenie nasilenia objawów choroby.

Więcej o Przewlekłej Obturacyjnej Chorobie Płuc, w tym o przebiegu diagnostyki POChP, przeczytasz na stronie internetowej https://oddychajmy.pl.

Artykuł sponsorowany