Definicja prawna egzekucji komorniczej

Określenie ‘egzekucja komornicza’ odnosi się do postępowania cywilnego, którego celem jest przymusowe wykonanie orzeczenia wyroku sądowego. Najczęściej egzekucja komornicza dotyczy wykonania orzeczeń w sprawach cywilnych i dokonywana jest w oparciu o sądowy tytuł wykonawczy przez wskazane do tego organy.

Przepisy dotyczące postępowania egzekucyjnego definiuje część III Kodeksu postępowania cywilnego. – wyjaśnia nasz rozmówca z Kancelarii Komornika Sądowego Janusza Kruka. Zgodnie z zapisem art. 759 k.p.c. sprawy egzekucyjne należą do właściwości sądów rejonowych i działających przy nich komorników.

Wszczęcie egzekucji komorniczej

Egzekucję komorniczą wszczyna się w oparciu o tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności. Wszczęcie egzekucji może nastąpić z urzędu, jeżeli z takim żądaniem wystąpi uprawniony sąd pierwszej instancji. Najczęściej postępowanie komornicze wszczynane jest z urzędu na podstawie tytułów wydanych w postępowaniu procesowym, gdzie wyrokiem jest zasądzenie alimentów.

Zdecydowanie częściej do wszczęcia egzekucji komorniczej wymagany jest wniosek wierzyciela. Wierzyciel składa wniosek o wszczęcie egzekucji wraz z wyrokiem opatrzonym klauzulą wykonalności do wybranego komornika w ramach okręgu – właściwości miejscowej.

Sposoby egzekucji komorniczej

Egzekucja może być prowadzona z różnych składników majątkowych, które wierzyciel powinien wskazać we wniosku. Egzekucje komorniczeprowadzi się m.in. z rachunków bankowych i wynagrodzenia za pracę lub wierzytelności oraz z innych praw majątkowych. Możliwe jest także prowadzenie postępowania egzekucyjnego z nieruchomości, ruchomości, a nawet zwierząt.

Egzekucji nie podlegają natomiast sprzęty domowe, narzędzia służące do pracy zarobkowej, żywność, ubrania, opał na miesiąc oraz inne przedmioty potrzebne do codziennego funkcjonowania dłużnika, które mogłyby zostać sprzedane wyłącznie poniżej ich wartości.